SCID-5-SV

De “Gestructureerd Klinisch Interview voor DSM-5 Syndroomstoornissen – Vragenlijst” (SCID-5-SV) is een screening ter beoordeling van DSM-5 syndroomstoornissen

Omschrijving

Doel en toepassing

De SCID-5-SV is een beknopte, gestructureerde zelfrapportagevragenlijst die bedoeld is om het diagnostisch proces efficiënter te laten verlopen. De vragenlijst biedt een eerste screening van de belangrijkste DSM-5-stoornissen en kan worden ingezet bij volwassenen vanaf 18 jaar. Het instrument helpt behandelaren om snel te bepalen of vervolgdiagnostiek met de uitgebreide SCID-5-S aangewezen is en wordt met name gebruikt door professionals die werken met DSM-5-classificaties, zoals klinisch psychologen, psychiaters, orthopedagogen, huisartsen, verpleegkundigen en andere GGZ-hulpverleners.

Wat de test meet

De SCID-5-SV bestaat uit 56 dichotome (ja/nee) vragen, waarbij elke vraag correspondeert met het eerste (noodzakelijke) diagnostische criterium van de meeste stoornissen die in de SCID-5-S aan bod komen, te weten:

1. Stemmingsepisodes en de persisterende depressieve stoornis (A)
2. Psychotische en verwante symptomen (B)
3. Middelgerelateerde en verslavingsstoornissen (E)
4. Angststoornissen (F)
5. Obsessieve-compulsieve en verwante stoornissen (G)
6. Posttraumatische stressstoornis (H)
7. Externaliserende stoornissen (I)
8. Voedings- en eetstoornissen (J)
9. Somatische-symptoomstoornis en verwante stoornissen (K)
10. Slaap-waakstoornissen (L)
11. Screening op andere huidige stoornissen (M)

De volgende onderdelen die wel in de SCID-5-S aan bod komen, zijn niet als screening in de SCID-5-SV opgenomen:

1. Differentiële diagnostiek van psychotische stoornissen (C)
2. Differentiële diagnostiek van stemmingsstoornissen (D)
3. Aanpassingsstoornissen (N)

Afhankelijk van de respons op de screening worden in het vervolggesprek alleen de relevante stoornissen verder uitgevraagd. Bij een bevestigend of ontbrekend antwoord (‘ja’/niet ingevuld) op een item wordt het bijbehorende criterium gescoord en vormt dit aanleiding om de volledige diagnostische criteria van die stoornis nader uit te vragen in het klinisch interview.